"Jedni ród sławią, inni zręcznosc swoją,
Inni swe skarby, inni ciała siłę,
Inni strój modny, choc im źle go skroją,
Inni sokoły, psy i konie miłe.
I każdy jedno ma upodobanie,
Które najwięcej radości mu sprawia.
Lecz nie chcę z nimi wchodzic w porównywanie.
Nad wszystko dobre, moje lepsze stawiam.
Dla mnie twa miłosc lepsza niż ród stary,
Droższa niż skarby i strojów przepychy,
Milsza niż sokół, konie i ogary.
Drwię, mając ciebie, z całej ludzkiej pychy.
Lecz wynędzniałem od tego zarazem,
Drżąc, że odejdziesz, czyniąc mnie nędzarzem."
William Shakespeare
Dekonstrukcja wiary – 1
14 godzin temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz